Af en toe dringt hij zich volledig op en probeert hij alles te overheersen. Hij kiest hierbij zelf het moment van de dag… of zelfs nacht.

Dan zorgt hij voor ontembare waarden en eist onze aandacht op, toch zeker voor de komende uren.

Een verklaring waarom hij het doet is niet altijd te vinden… verkeerde bolus bij de maaltijd, hormonen in het spel, stress, weersverandering,… wie zal het weten?

Correctie (al dan niet met de pen), pomp hoger, water drinken, bewegen,… soms lijkt hij even immuun en maakt het hem niet uit wat we ook ondernemen.

Maar met een beetje geduld krijgen we hem klein, het monster, het gedrocht. Nee, dan gebruiken we geen mooie woorden, we durven zelfs eens vloeken.

Mr. Diabetes, jouw kuren hoeven echt niet. We weten zo ook wel dat je er bent.