Onze dochter kan alles zelf: koolhydraten tellen, infusieset vervangen, sensor vervangen,… enkel bij het inschieten vraagt ze assistentie.
Als ouders leerden wij alles ook aan maar… als je zaken niet regelmatig herhaalt durf je wel eens wat onhandiger worden. Het is toch wel goed om af en toe alles eens op te frissen, je weet maar nooit dat onze dochter om één of andere reden/ ziekte meer hulp nodig heeft. Of we maken van de gelegenheid gebruik om het een keertje over te nemen omdat ze er eens minder zin in heeft ( je zou voor minder). Daarom gaan wij als ouder soms de ‘challenge’ aan en doen wij alles… meestal tot groot jolijt van de dochter.
Ja, wij moeten eens nadenken hoe te beginnen, moeten goed kijken naar het menu van de pomp,… en alleen dat al doet onze dochter grijnzen. Ze noemen dat leedvermaak… maar we gunnen het haar zo hard. Ja, wij zijn niet zo bedreven als onze dochter. Zij is een echte ‘krak’ en kan alles ondertussen blindelings. Ze is ondertussen een echte pro!
P.s: Geen idee waarover haar kennis gaat? Klik op de link om hiervan een beeld te krijgen: