Ik kan onze actie niet mooier verwoorden dan in het gedicht van Els. Dankjewel Els voor de mooie woorden. Ik denk dat iedereen die aanwezig was zich hierin kan vinden.

Het was prachtig, meer dan twee uur lang,
het hield de hele inkomhal in bedwang,
volledig in de ban, zo mooi dat het ertoe doet,
het was zo overtuigend, innemend en zo zoet.

Het bracht stiltes en bewondering
voor zoveel talent, zonder uitzondering,
ook de kleinsten brachten het met vrolijke groet,
resultaat van hard werk, jong maar mierenzoet.

Applaus weerklonk, oprecht en gemeend,
bijzondere duetten, prachtig – net niet geweend -,
vier handen op de pianotoetsen,
en ongelofelijke duetten met vaders, om ter zoetst.

Soms zelf gezongen, soms enkelspel,
om ter mooist, iedereen van tel,
ik deed hem af, en vulde mee de hoed,
ik smaakte het als zeemzoet.

Het was prachtig, meer dan twee uur lang,
ongelofelijk mooi pianospel, al dan niet met zang,
allemaal zulke bijoutjes,
dus is mijn vraag:
‘wanneer komen jullie nog eens hier, zoetjes?’

Els Van Belleghem

Geniet hieronder van enkele sfeerbeelden, om na te genieten of als je het gemist hebt toch een beetje van de sfeer op te snuiven.