Een jaar geleden, op 9 september 2018, werd ‘Kom hier mijn zoetje geboren’. Het idee rijpte toen al enkele weken in mijn hoofd.
Willen of niet, we moesten leren leven met diabetes. In mijn zoektocht naar ervaringen van anderen merkte ik dat deze vooral te vinden waren op buitenlandse sites. Ik zocht oplossingen om onze dochter een geruster gevoel te geven als de sensor iets losser kwam te zitten, voor het zwemmen, zocht allerhande tasjes uit voor de pomp,….en dacht bij mezelf dat ik toch niet de enige mama ben die hiernaar op zoek gaat. Het idee ontstond om mijn ideeën te delen.
We merkten ook dat er rond diabetes Type 1 nog veel onwetendheid is. We botsten vaak tegen misverstanden, ‘Ja hoor, onze dochter mag suiker eten’. Door mijn verhaal te delen hoop ik (h)erkenning te geven. Taboe doorbreken…vind ik heel belangrijk. Ik geloof dat je door jezelf open te stellen al stappen zet en alle beetjes helpen…
En dan ten slotte…al is er maar één ouder die door het lezen van mijn verhaal de symptomen herkent bij zijn/haar kind en hierdoor op tijd ingrijpt. Want het is toch zo belangrijk om er op tijd bij te zijn.
‘Kom hier mijn zoetje’ gaat voort, ik deel verder mijn verhaal. Ik hoop af en toe iemand een beetje te kunnen helpen of het gevoel te geven dat hij/zij er niet alleen voor staat. Het zijn soms kleine dingen die de wereld net iets mooier maken 😉
