Om de drie dagen (en heel soms uit praktische overwegingen om de vier dagen) is het ‘vervangertjesdag’. De infusieset wordt dan opnieuw gezet, het reservoir gevuld met insuline zodat we er terug enkele dagen tegenaan kunnen. We noemen het de laatste tijd zo, klinkt wat leuker en tja, hoe noem je anders dit moment?

Meestal doen we dit s’morgens voor het ontbijt. Als ‘vervangertjesdag’ in het weekend valt ook vaak voor het middagmaal. Het is ons aangeraden dit steeds op deze momenten te doen, voor een maaltijd, zodat je al een eerste controle hebt als alles gelukt is. Zo is er ook minder risico dat we ’s nachts moeten opstaan omdat één of ander niet juist is.

Ik (of mijn man) zijn steeds de assistent. Onze taak is vooral het klaarleggen van het materiaal, het schieten van de set en het opruimen (niet het sterkste talent momenteel van onze puber).

De ene ochtend zijn we al wat wakkerder dan de andere…goed te merken aan het verloop. We leggen eerst alle benodigdheden op tafel en ja, soms vergeten we wel iets klaar te leggen (en denk hierbij gerust aan de insuline). Maar soit, die halen we er dan gewoon bij. En een kopje koffie in de buurt met de hoop dat het shotje caféine snel zijn werk doet.

Ook bij onze dochter is het merkbaar als ze al wakker is of niet. Zo kwamen we onlangs tot een hilarisch tafereel. Onze dochter was netjes het reservoir aan het vullen, op automatische piloot. Tot ze in plaats van enkele druppels insuline uit het reservoir een ganse straal insuline op de tafel spoot…en jawel…recht in de koffie! Niet echt de bedoeling maar we hebben er eens goed mee gelachen! Dat helpt trouwens ook om wakker te worden ;-).