Onze dochter is jarig! Het is de eerste verjaardag die we vieren met diabetes. Doordat we alles wat onder de knie hebben, kunnen we de verjaardag ook gewoon vieren zoals voordien. Met taart, haar lievelingseten en alles erop en eraan. Het enige verschil buiten vroeger is dat de weegschaal er aan te pas komt, er moet glycemie gemeten en gebolust worden. Ze is blij, al is het maar dat ze op haar verjaardag haar infusieset net niet moet vervangen of hoe geluk soms in een klein hoekje zit…

Ze trakteert zoals gewoonlijk op school met kleine Mars, Snickers, Bounty,… al is het deze keer ook om nog maar eens duidelijk te maken aan haar klasgenoten ‘Ja, ik mag dat ook wel eens eten!’. Want het blijft nog steeds wat opboksen tegen vooroordelen en wijsheden van anderen. ‘Jij mag dat toch niet eten?’. ‘Ik zal dat van jou wel opeten.’ En blijkbaar kan onze dochter wel een koek uit een verpakking eten maar geen zelfgebakken cake?

We maken er een mooie dag van en genieten…fier op wie onze dochter is: waarvoor ze staat en gaat, geniet van het leven, hoe ze haar verantwoordelijkheid opneemt en verder openbloeit tot een prachtige jongedame!

Jawel…ik ben haar trotse mama!