De eerste keer sportdag…spannend…we hebben nog niet veel ervaring met sporten en dan direct al een ganse dag…

De leerlingen fietsen naar de bestemming, een rit van ongeveer een uur. Daar kunnen ze zelf kiezen uit de activiteiten: zeilen, vlot bouwen, windsurfen en paardrijden. Elke leerling mag zijn voorkeur op voorhand doorgeven, er zal zoveel mogelijk rekening mee gehouden worden. Maar dat ben je dus niet zeker.

Het wordt al zoeken hoe we  de sportdag alleen al aanpakken, die watersporten…dan moet die pomp daar losgekoppeld worden (je zou er mee kunnen zwemmen maar toch…)…  Het lijkt ons wat teveel van het goede voor de eerste keer. We vragen aan de leerkracht als het mogelijk is om onze dochter zeker te laten paardrijden. We krijgen alle begrip, ze mag paardrijden. Dit bespaart ons dan toch al een stuk van de stress.

We informeren voordien ook bij ons diabetesteam. We mogen de instellingen van de pomp aanpassen en weten wat moet gebeuren moesten de waarden toch te hoog komen te staan. Ik ben thuis die dag en verlies mijn gsm geen seconde uit het oog. Ik hoor niets…geen nieuws is goed nieuws?

s’ Avonds komt een contente maar vermoeide dochter thuis. Alles is supergoed verlopen. Enkel twee hypo’s gehad tijdens het fietsen. Eentje in het doorrijden en eentje in het terugkeren. Maar die heeft ze prima kunnen opvangen.

We waren verwittigd voor de nacht die kwam…na een actieve dag is de kans op nachtelijke hypo’s groter. En dat hebben we geweten… dat wordt terug een keertje omgekeerd uitslapen 😉