Ik heb wellicht een koopverslaving, ben steeds op jacht naar nieuwe producten.

Als mijn man het in het ziekenhuis even overneemt ga ik shoppen. Ik gebruikte voordien nooit een digitale weegschaal en dat hebben we nu echt wel nodig. Ik naar de winkel. Eén weegschaal springt me direct in het oog, ene met een smiley. Die wordt van mij want die is helemaal in Jits-stijl! Je kan alles maar vrolijk afwegen toch? En dan koop ik er nog twee: één voor in mijn handtas en één voor Jits. Ik zoek in de winkel het meest compacte model zodat we die makkelijk kunnen meenemen en koop er zo dus twee.

Ik sta aan de kassa met mijn drie weegschalen en zie toch een bedenkelijke blik van de verkoper. Nu ja, ik heb dat nodig. Eenmaal thuis, content met mijn aankopen… Tot ik in de namiddag de meeneem-weegschaal zie van het nichtje met diabetes. Een nog compacter modelletje, display bedekt bij het samenvouwen wat bij de mijne niet het geval is. Ik heb spijt van mijn aankopen en besluit ze te gaan ruilen.

Aan de kassa kijkt de mevrouw me terug bedenkelijk aan…’ja mevrouw, ik ga dat wel moeten ruilen voor een aankoopbon’. Ik zeg dat dat geen probleem is maar besluit toch nog een ‘move’ te doen.  Ik toon dat ze niet eens uit de verpakking geweest zijn, dat mijn dochter net de diagnose diabetes gekregen heeft en dat ik te enthousiast geweest ben met mijn aankopen. Blijkbaar wek ik zo wat medelijden op, ik krijg mijn geld terug. Misschien een beetje misbruik van de situatie maar ik vind het op dit moment verantwoord.

Thuis bestel ik dus de betere weegschaal, deze keer via internet. Terug content.

 

Ik koop ook veel ijs, ben een enorme fan geworden van Icylight van Ijsboerke. Jits mag hier  in principe dagelijks een bolletje van eten, zonder extra insuline te moeten spuiten. Daarom noemen we het ‘gratis’ ijs. Ook de frisco’s en cornetto’s zijn trouwens een aanrader. Ze zijn echt lekker en hebben een heel lage koolhydraatwaarde. Jammer wel dat het chocolade ijs (dat Jits liefst lust) moeilijker te vinden is. Ik heb het gevonden in Aronde in Brugge en heb dan maar direct drie dozen gekocht 😉 .

Ook de chocolade, ontbijtgranen, confituur,… met de minste koolhydraten moeten er aan geloven. Ook druivensuiker om de hypo’s op te vangen en koekjes met 1 koolhydraatwaarde. Onze kast ligt vol en daar niet alleen… in mijn handtas, onze auto’s,  het nachttafeltje van Jits,  mijn nachttafeltje,  de boekentas,  de turnzak,  de voorraad op school, de tas voor de muziekschool en de badminton.  Ook in de keuken kan je alles vinden. En het kan wel zijn dat ik nog een plekje vergeten ben 😉

En dan vergeet ik nog de kerstomaten. Ideaal als tussendoortje want  die hoef je niet te tellen. Deze hebben ons in het begin ook gered van de kleine hongertjes en goestjes. Ze zijn hier verorberd met kilo’s! Ik wil ze alvast uitroepen tot groente van het jaar: ‘Lang leve de kerstomaten!’.

Tja, mijn aankopen, ze geven me het gevoel dat ik zo toch iets kan doen. Het helpt me om dat gevoel van onmacht wat de kop in te drukken. Me happy!