Room with a view

We grappen regelmatig over ons verblijf in het ziekenhuis, hoeveel geluk wij wel niet hebben dat wij een weekverblijf gewonnen hebben in Brugge. Mooie ruime kamer, mooi uitzicht en volpension. Wat wil een mens nog meer?

Enkel jammer van die dames die te pas en te onpas komen storen en in je vingers beginnen te prikken (en ze doen dat zelfs ’s nachts wat wij totaal ongemanierd vinden!). En ze doen hier nog rare dingen: ze wegen hier je eten. Zouden ze de kostprijs dan zo berekenen? Is het daarom dat je bij het arriveren gewogen wordt?

Ze hebben hier precies wel een voorkeur voor bepaalde gasten. Diegene waar ze een boontje voor hebben krijgen een luxueus bed, volledig elektrisch, met afstandbediening, mogelijkheden om je benen in de juiste positie te leggen. Die krijgen ook ontbijt op bed. Hun bed wordt dagelijks opgemaakt. De menukeuze is veel uitgebreider: ‘Vind je dat niet zo lekker? We hebben anders ook…’.

En dan heb je de andere…diegene die dagelijks een zetelbed moeten openklappen om te kunnen gaan slapen, die zelf hun bed moeten opmaken, dit ’s morgens terug helemaal moeten opplooien. Waarvan het bed piept en kraakt bij de minste beweging, waar er kussens nodig zijn om wat recht te zitten in bed. Die mogen dan ook toekijken terwijl Madame naast hen met een grote air het bed bedient… . Het ontbijt wordt aan tafel opgediend. De menukeuze is ook veel beperkter. ’t Is eigenlijk not done en bij onze eindbeoordeling zullen we hiermee serieus rekening houden.

Qua sfeer en gezelligheid valt het wel mee. Dat hangt natuurlijk ook een stuk van onszelf af. En we maken het ook wel gezellig: samen in bed een filmpje kijken, knutselen, keuvelen met het bezoek,… . En we doen wel eens gek…

Als er een leuk liedje op de radio is gaan we total loss. We knutselen met de bekabeling van de monitor die uiteraard losgekoppeld was en niet meer nodig. Het bracht ons op ideeën…onder het vermoeden dat ze dat wel zouden weggooien hebben we er een mooie vlecht van gemaakt en aan het bed gehangen.

36327601_2082060291821958_5029934224384196608_n

En we doen  ‘E.T. phone home’. We doen yoga om ons te ontspannen (er zijn beelden van maar deze zijn absoluut niet geschikt voor publicatie)…alles met de spanning en de hoop dat er niet één van die dames die te pas en te onpas binnenkomen ons stoort.

 

Of hoe je het soms leuk kan maken…

 

 

Geplaatst door

Ik ben Leen, gehuwd met een schat van een man en trotse mama van een zoon Len en een dochter Jits. Ik ben werkzaam als ergotherapeute in een woon-zorgcentrum. Eind juni 2018 kregen we het nieuws dat onze dochter diabetes Type 1 heeft. Het zette onze wereld even op zijn kop. Graag wil ik hier mijn ervaringen delen.